Gieorgij Karawajew : Życiorys, Odznaczenia i nagrody, Przypisy, Bibliografia Wikipedia, wolna encyklopedia

Gieorgij Karawajew

Gieorgij Karawajew
Data i miejsce urodzenia	3 kwietnia 1913 Petersburg
Data i miejsce śmierci	3 listopada 1994 Moskwa
minister budownictwa ZSRR
Okres	od 1967 do 1986
Przynależność polityczna	KPZR
Odznaczenia

Gieorgij Arkadjewicz Karawajew (ros. Георгий Аркадьевич Караваев, ur. 21 marca^?/3 kwietnia 1913 w Petersburgu, zm. 3 listopada 1994 w Moskwie) – radziecki polityk, minister budownictwa ZSRR (1967–1986), Bohater Pracy Socjalistycznej (1983).

Życiorys

Od 1929 pracował w fabryce w Leningradzie, 1935 ukończył Leningradzki Instytut Inżynierów Transportu Wodnego i został inżynierem hydrotechnikiem, w latach 1935–1936 odbywał służbę w Armii Czerwonej. Od 1936 inżynier i starszy inżynier na budowach w obwodzie archangielskim, od 1940 w WKP(b), od 1942 zastępca głównego inżyniera budownictwa zakładu aluminium NKWD ZSRR w Krasnoturjinsku, od 1943 szef działu Ludowego Komisariatu Budownictwa ZSRR w Charkowie, od 1945 szef działu zarządu trustu montażowo-budowlanego nr 44 Ministerstwa Budownictwa Przedsiębiorstw Maszynowych w Mikołajowie, w 1951 zastępca ministra budownictwa przedsiębiorstw maszynowych ZSRR, od kwietnia 1954 I zastępca ministra Budowy Przedsiębiorstw Przemysłu Metalurgicznego i Chemicznego ZSRR. Był naczelnikiem Zarządu Budowy Pałacu Kultury i Nauki w Warszawie^[1]. Od maja 1957 do 1959 zastępca przewodniczącego Sownarchozu w Swierdłowsku. Od 1960 do grudnia 1961 I zastępca przewodniczącego Państwowego Komitetu Rady Ministrów ZSRR ds. Budownictwa, od grudnia 1961 do października 1965 minister ZSRR, od marca 1963 I zastępca przewodniczącego Państwowego Komitetu ds. Budownictwa ZSRR, od października 1965 ponownie I zastępca przewodniczącego Państwowego Komitetu Rady Ministrów ZSRR ds. Budownictwa. Od lutego 1967 do stycznia 1986 minister budownictwa ZSRR, następnie na emeryturze. W latach 1976–1986 członek KC KPZR, 1966–1989 deputowany do Rady Najwyższej ZSRR od 7 do 11 kadencji.

Odznaczenia i nagrody

Medal Sierp i Młot Bohatera Pracy Socjalistycznej (1983)
Order Lenina (czterokrotnie)
Order Rewolucji Październikowej
Order Czerwonego Sztandaru Pracy (czterokrotnie)
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (1955)^[1]
Nagroda Stalinowska (1950)

Przypisy

↑ ^a ^b Za ofiarną pracą przy budowie PKiN radzieccy i polscy budowniczowie otrzymali odznaczenia państwowe. „Życie Warszawy”. Rok XII, Nr 173 (3656), s. 4, 22 lipca 1955. Warszawa: Instytut Prasy „Czytelnik”. [dostęp 2024-06-05].