Ftalocyjanina

Ogólne informacje

Wzór sumaryczny

C₃₂H₁₈N₈

Masa molowa

514,54 g/mol

Wygląd

ciemnofioletowe krystaliczne ciało stałe^[1]

Identyfikacja

Numer CAS

574-93-6

PubChem

5282330

DrugBank

DB12983

SMILES
C1=CC=C2C(=C1)C3=NC4=C5C=CC=CC5=C(N4)N=C6C7=CC=CC=C7C(=N6)N=C8C9=CC=CC=C9C(=N8)N=C2N3

InChI
InChI=1S/C32H18N8/c1-2-10-18-17(9-1)25-33-26(18)38-28-21-13-5-6-14-22(21)30(35-28)40-32-24-16-8-7-15-23(24)31(36-32)39-29-20-12-4-3-11-19(20)27(34-29)37-25/h1-16H,(H2,33,34,35,36,37,38,39,40)
InChIKey
IEQIEDJGQAUEQZ-UHFFFAOYSA-N

Właściwości

Rozpuszczalność w wodzie
nierozpuszczalny^[1]

Temperatura rozkładu	powyżej 300 °C^[1]

Niebezpieczeństwa

Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2011-11-27]

Globalnie zharmonizowany system
klasyfikacji i oznakowania chemikaliów

Substancja nie jest klasyfikowana jako
niebezpieczna według kryteriów GHS^[1].

Europejskie oznakowanie substancji

oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne

Substancja nie jest klasyfikowana jako
niebezpieczna według europejskich kryteriów^[1].

NFPA 704

Na podstawie
podanego źródła^[2]

Podobne związki

porfiryna

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Multimedia w Wikimedia Commons

Ftalocyjanina – organiczny związek chemiczny o budowie zbliżonej do występującej w przyrodzie porfiryny. Jej pochodne, szczególnie jej kompleksy z kobaltem, niklem i miedzią, są stosowane jako barwniki o barwach od czerwonej po granatową. Szacuje się, że ok. 25% przemysłowo stosowanych barwników to różne pochodne ftalocyjaniny^[3].

Pochodne ftalocyjaniny znajdują zastosowanie w przemyśle poligraficznym, włókienniczym, do barwienia tworzyw sztucznych, farb, lakierów, wyrobów gumowych. Pierwsze płyty CD-R zawierały barwniki oparte na ftalocyjaninach, które posiadały zdolność trwałej zmiany swojej barwy pod wpływem światła lasera nagrywarki, co umożliwiało nieodwracalną, jednorazową archiwizację danych^[3].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e 29H,31H-Phthalocyanine (nr 253103) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2011-11-27]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
↑ Ftalocyjanina (nr 253103) (ang.) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Stanów Zjednoczonych. [dostęp 2011-11-27]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
↑ ^a ^b Gerd Löbbert: Phthalocyanines. W: Ullmann’s Encyclopedia of Industrial Chemistry. Weinheim: Wiley-VCH, 2002. DOI: 10.1002/14356007.a20_213.

Linki zewnętrzne

Mariusz Trytek, Magdalena Makarska, Katarzyna Polska, Stanisław Radzki i inni. Porfiryny i ftalocyjaniny. Właściwości i niektóre zastosowania. „Biotechnologia”. 4 (71), s. 109–127, 2005.
About SPP. Society of Porphyrins and Phthalocyanines. [dostęp 2019-02-16]. (ang.).
Patrick Linstead: Phthalocyanines. (ang.).
Journal of Porphyrins and Phthalocyanines. World Scientific. (ang.).