Fluorek uranu(VI)
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ogólne informacje | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzór sumaryczny | UF6 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa | 352,02 g/mol | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wygląd | białe ciało stałe[1] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Identyfikacja | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Numer CAS | 7783-81-5 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
PubChem | 24560 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Podobne związki | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Inne aniony | UCl6 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Inne kationy | ThF4, PaF5, NpF6, PuF6, SF6 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Podobne związki | UF3, UF4, UF5 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Fluorek uranu(VI), UF6 – nieorganiczny związek chemiczny z grupy fluorków. Wykorzystywany jest w procesie wzbogacania uranu.
Występuje w formie szarych kryształów. Wysoce toksyczny, reaguje z wodą (tworząc żrący i toksyczny kwas fluorowodorowy), wykazuje właściwości korodujące w kontakcie z wieloma metalami. W reakcji z glinem (aluminium) tworzy podobnie jak tlen warstwę pasywną fluorku AlF3, która zabezpiecza przed dalszą korozją metalu.
Otrzymywanie
Sproszkowana ruda uranu – U3O8 (uraninit) lub Yellowcake – jest poddawana działaniu kwasu azotowego tworząc azotan uranylu UO2(NO3)2. Mieszaninę poddaje się ekstrakcji w celu wydzielenia czystego związku, który następnie poddany działaniu amoniaku tworzy sól kwasu uranowego – uranian amonu (NH4)2U2O7. Pod wpływem wodoru zachodzi redukcja do tlenku uranu (UO2), który pod wpływem fluorowodoru tworzy fluorek uranu(IV) (UF4). Utleniając tetrafluorek fluorem uzyskuje się produkt końcowy – fluorek uranu(VI) (UF6).
Zastosowanie w wzbogacaniu paliwa jądrowego
Uran wzbogacany jest przy użyciu dwóch podstawowych metod: wirowanie frakcjonujące przy użyciu szybkoobrotowych wirówek wzbogacających działających na zasadzie sił odśrodkowych oraz w procesie dyfuzji frakcjonującej wykorzystującej błony półprzepuszczalne.
Koszt energetyczny wzbogacania
Dyfuzja frakcjonująca zużywa około 60 razy więcej energii niż wirowanie frakcjonujące, jednak nawet wtedy koszt energii zużytej przez dyfuzję to zaledwie 4% uzyskiwanej energii podczas reakcji rozszczepienia jąder uranu U235 w reaktorze atomowym.
Przypisy
- ↑ a b c d e f g Lide 2009 ↓, s. 4-97
- ↑ a b Lide 2009 ↓, s. 6-53
- ↑ a b związki uranu, z wyjątkiem związków wymienionych w innym miejscu niniejszego załącznika, [w:] Classification and Labelling Inventory, Europejska Agencja Chemikaliów [dostęp 2015-03-28] (ang.).
Bibliografia
- David R.D.R. Lide David R.D.R. (red.), CRC Handbook of Chemistry and Physics, wyd. 90, Boca Raton: CRC Press, 2009, ISBN 978-1-4200-9084-0 (ang.).
- p
- d
- e
1. Wodoru i litowców | |
---|---|
2. Berylowców |
|
3. Skandowców |
|
Lantanowców |
|
Aktynowców |
|
4. Tytanowców |
|
5. Wanadowców |
|
6. Chromowców |
|
7. Manganowców |
|
8. Żelazowców |
|
9. Kobaltowców |
|
10. Niklowców |
|
11. Miedziowców |
|
12. Cynkowców |
|
13. Borowców |
|
14. Węglowców |
|
15. Azotowców |
|
16. Tlenowców |
|
17. Fluorowców |
|
18. Helowców |
|
- Britannica: science/uranium-hexafluoride