Eparchia riazańska

Eparchia riazańska
Рязанская епархия
Ilustracja
Widok Kremla riazańskiego z soborami Zaśnięcia Matki Bożej (pięciokopułowy) i Narodzenia Pańskiego (przylegający do niego, żółty)
Państwo

 Rosja

Obwód

 riazański

Siedziba

Riazań
Sobornaja Płoszczad' 3

Data powołania

1198

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Metropolia

riazańska

Sobór

Narodzenia Pańskiego

Biskup diecezjalny

metropolita riazański i michajłowski Marek (Gołowkow)

Dane statystyczne (2011)
Liczba kapłanów

154

Liczba osób zakonnych

38

Liczba dekanatów

14

Liczba parafii

156

Liczba klasztorów

6

Położenie na mapie Riazania
Mapa konturowa Riazania, w centrum znajduje się punkt z opisem „Riazań”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, po lewej znajduje się punkt z opisem „Riazań”
Położenie na mapie obwodu riazańskiego
Mapa konturowa obwodu riazańskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Riazań”
Ziemia54°38′11,6″N 39°44′54,8″E/54,636556 39,748556
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Eparchia riazańska – jedna z eparchii Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego, z siedzibą w Riazaniu. Jej obecnym ordynariuszem jest metropolita riazański i michajłowski Marek (Gołowkow), zaś funkcję katedry pełni sobór Narodzenia Pańskiego w Riazaniu[1].

Historia

Eparchia riazańska została w 1198 wyodrębniona z eparchii czernihowskiej, początkowo pod nazwą eparchii muromskiej i riazańskiej. W 1589 otrzymała ona rangę arcybiskupstwa. Początkowo granice eparchii pokrywały się z granicami księstwa riazańskiego, następnie – guberni riazańskiej. W 1667 otrzymała rangę metropolii, którą posiadała do 1722. Nosiła kolejno nazwy:

  • riazańskiej i szackiej (1764–1799)
  • riazańskiej i zarajskiej (1799–1928)
  • riazańskiej i szackiej (1928–1944)
  • riazańskiej i kasimowskiej (1944–2011).

W 2011 Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego wydzielił z terytorium eparchii nowe administratury: eparchię kasimowską i eparchię skopińską[1]. Wszystkie trzy eparchie tworzą metropolię riazańską[1].

Biskupi riazańscy[2]

  • Arseniusz, 1198–1213
  • Eufrozyn z Athosu, 1223–1237
  • Józef I, 1284–1285
  • Bazyli, 1286–1294
  • Stefan, 1303
  • Cyryl
  • Sawa I, 1304
  • Mitrofan I, 1304
  • Cyryl II[a]
  • Filip
  • Grzegorz, 1325–1334
  • Eutymiusz
  • Teodul
  • Michał I
  • Sawa II
  • Cyryl III, 1334–1343
  • Wassian I
  • Bazyli, 1356–1360
  • Atanazy, 1360–1376
  • Wassian II, 1376
  • Teoktyst, 1385–1387
  • Teognost I, 1387/1388–1389
  • Jeremiasz, 1389–1392
  • Teognost II, 1392–1400/1401
  • Stefan, 1400 (?)
  • Eufrozyn, 1401–1410
  • Sergiusz (Azakow), 1423
  • Jonasz (Odnouszew), 1431–1448
  • Eufrozyn (Zwieniec), 1448–1461
  • Dawid, 1462–1471
  • Bazyli III (?)
  • Teodozjusz, 1471–1481
  • Symeon (Szymon?) 1481–1496
  • Protazy, 1496–1516
  • Sergiusz II, 1517–1521
  • Jonasz II, 1522–1547
  • Michał II, 1548–1551
  • Kasjan, 1551–1554
  • Guriasz (Łużecki), 1554–1562
  • Akacjusz
  • Leonid, 1564 (?)
  • Filoteusz, 1562–1569
  • Sergiusz III, 1570–1572
  • Teodozjusz (Wiatka) (Wiatko?), 1573
  • Leonid (Protasjew), 1573–1584
  • Mitrofan II, 1585–1598
  • Warłaam, 1598–1601
  • Ignacy, 1602–1605
  • Teodoryt, 1605–1617
  • Józef II, 1619–1620
  • Antoni, 1621–1637
  • Mojżesz, 1638–1651
  • Misael, 1651–1655
  • Hilarion, 1657–1673
  • Józef III, 1674–1681
  • Paweł (Morawski), 1681–1686
  • Abrahamiusz, 1687–1700
  • Stefan (Jaworski), 1700–1722
  • Sylwester (Chołmski), 1723–1725
  • Teofilakt (Łopatinski), 1726
  • Gabriel (Bużynski), 1726–1731
  • Laurenty (Gorka), 1731–1733
  • Aleksy (Titow), 1733–1750
  • Dymitr (Sieczenow), 1752–1757
  • Palladiusz (Jurjew), 1758–1778
  • Szymon (Łagow), 1778–1804
  • Ambroży (Jakowlew-Orlin), 1804–1809
  • Teofilakt (Rusanow), 1809–1817
  • Sergiusz (Kryłow-Płatonow), 1817–1824
  • Filaret (Amfitieatrow), 1825–1828
  • Grzegorz (Postnikow), 1828–1831
  • Eugeniusz (Kazancew), 1831–1837
  • Gabriel (Gorodkow), 1837–1858
  • Smaragd (Kryżanowski), 1858–1869
  • Irynarch (Popow), 1864–1867
  • Aleksy (Rżanicyn), 1867–1876
  • Palladiusz (Rajew-Pisariew), 1876–1882
  • Teoktyst (Popow), 1882–1894
  • Justyn (Polanski), 1894–1896
  • Melecjusz (Jakimow), 1896–1900
  • Polieukt (Piaskowski), 1900–1902
  • Arkadiusz (Karpinski), 1902–1906
  • Nikodem (Bokow), 1906–1911
  • Dymitr (Spierowski), 1911–1917
  • Jan (Smirnow), 1917–1919
  • Beniamin (Muratowski), 1920–1922
  • Ambroży (Smirnow), 1923
  • Borys (Sokołow), 1923–1928
  • Juwenaliusz (Masłowski), 1928–1936
  • Aleksy (Siergiejew), 1942–1943
  • Dymitr (Gradusow), 1944–1947
  • Filaret (Lebiediew), 1948–1951
  • Mikołaj (Czufarowski), 1951–1963
  • Palladiusz (Kaminski), 1963–1965
  • Borys (Skworcow), 1965–1972
  • Szymon (Nowikow), 1972–2003[3]
  • Paweł (Ponomariow), 2003–2013[4]
  • Beniamin (Zaricki), 2013–2015[5]
  • Marek (Gołowkow), od 2015[6]

Według danych z grudnia 2011 eparchia dzieli się na czternaście dekanatów, w ramach których funkcjonuje 156 parafii obsługiwanych przez 154 kapłanów. Na jej terenie działają ponadto następujące klasztory:

  • monaster Przemienienia Pańskiego w Riazaniu, męski
  • monaster św. Jana Teologa w Poszczupowie, męski
  • monaster Trójcy Świętej w Riazaniu, męski
  • monaster Narodzenia Matki Bożej w Sołotczy, żeński
  • monaster Opieki Matki Bożej w Michajłowie, żeński
  • monaster Kazańskiej Ikony Matki Bożej w Riazaniu, żeński[1].

Uwagi

  1. Historyczność postaci jest kwestionowana.

Przypisy

  1. a b c d Рязанская епархия
  2. Рязанская епархия. [dostęp 2012-12-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-21)].
  3. Biogram w bazie danych o prawosławiu rosyjskim. [dostęp 2016-03-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
  4. Павел, митрополит Рязанский и Михайловский (Пономарев Георгий Васильевич)
  5. ЖУРНАЛЫ заседания Священного Синода от 25 декабря 2013 года
  6. ЖУРНАЛЫ заседания Священного Синода от 22 октября 2015 года
  • p
  • d
  • e
Rosja
inne kraje

Szablon nie uwzględnia eparchii wchodzących w skład Kościołów autonomicznych, egzarchatów i okręgów metropolitalnych Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.