Emil Abderhalden

Emil Abderhalden
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

09 marca 1877
w Oberuzwil

Data i miejsce śmierci

05 sierpnia 1950
w Zurychu

Zawód, zajęcie

biochemik i fizjolog

Multimedia w Wikimedia Commons

Emil Abderhalden (ur. 9 marca 1877 w Oberuzwil, zm. 5 sierpnia 1950 w Zurychu) – szwajcarski biochemik i fizjolog, przewodniczący Niemieckiej Akademii Przyrodników Leopoldina; twórca teorii o enzymach obronnych, zarzuconej w latach 30. Nie wyjaśniono, czy błędne wyniki Abderhaldena wynikały z braku naukowego rygoru, czy były przykładem naukowego oszustwa.

Życiorys

Syn nauczyciela Nikolausa Abderhaldena (1842–1923) i jego żony Anny Barbary z domu Stamm. Studiował medycynę na Uniwersytecie w Bazylei. Od 1902 roku współpracował z Emilem Fischerem. W latach 1911-1945 wykładał chemię fizjologiczną w Uniwersytecie w Halle.

Dorobek naukowy

Prowadził badania nad przemianą materii, biochemią aminokwasów, hormonów i enzymów. Uważany za twórcę nowoczesnej nauki o żywieniu (dietetyki). Swoimi badaniami naukowymi wspierał także walkę z alkoholizmem, w 1904 sporządził obszerną bibliografię naukową tego zagadnienia.

Abderhalden łączył działalność naukową z działalnością na rzecz podniesienia poziomu moralności. Służyły temu założone przez niego czasopisma „Fortschritte der naturwissenschaftlichen Forschung” i „Etik”. Pierwsze z nich założył w 1918 – publikował w nich artykuły zwalczające alkoholizm, w których opierał się na swoich badaniach chemicznych i biologicznych. Drugie z nich założył w 1922, a od 1938 także redagował – zamieszczał w nich artykuły dotyczące etyki seksualnej. W 1947 stanął na czele szwajcarskiego związku pomocy duchowej dla Niemiec – owocem jego pracy społecznej w tym okresie jest gromadzące refleksje o wspólnocie ludzkiej i trwałym pokoju dzieło Gedanken eines Biologen zur Schaffung einer Völkergemeinschaft und eines dauerhaften Friedens (Zurych 1947).

Był członkiem Rosyjskiej Akademii Nauk[1].

Wybrane prace

  • Lehrbuch der physiologischen Chemie (5 wyd. 1923)
  • Biochemisches Handlexikon (13 t., 1910-1932)
  • Handbuch der biologischen Arbeitsmethoden (13 t. do 1939)

Przypisy

Bibliografia

  • Peter Friedli: Abderhalden, Emil. W: Neue Deutsche Biographie (NDB). Band 1, Duncker & Humblot, Berlin 1953, s. 5;
  • Персональный состав РАН. Архивы Российской академии наук, 2015. [dostęp 2016-04-10]. (ros.)..
  • ISNI: 0000000122782398
  • VIAF: 34593815
  • LCCN: n83828121
  • GND: 118643576
  • BnF: 130730222
  • SUDOC: 050148702
  • SBN: GEAV004283
  • NLA: 35782440
  • NKC: nlk19990074409
  • BNE: XX1171201
  • NTA: 068652887
  • BIBSYS: 90553581
  • CiNii: DA02862672
  • Open Library: OL1726151A
  • PLWABN: 9810672446205606
  • NUKAT: n94110112
  • J9U: 987007257307405171
  • CANTIC: a1191029x
  • LNB: 000002533
  • CONOR: 208786275
  • PWN: 3865084
  • NE.se: emil-abderhalden
  • VLE: emil-abderhalden
  • Catalana: 0000158
  • identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 71