Elektrophon

Ten artykuł od 2015-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Elekrophon – instrument muzyczny z grupy elektrofonów elektromechanicznych wynaleziony przez Jörga Magera w 1921 i wyprodukowany z pomocą firmy Lorenz. Electrophon by instrumentem bazującym na zasadzie heterodyny i przeznaczony do wykonywania muzyki mikrotonowej. Nie posiadał klawiatury, lecz był sterowany pokrętłem. Jego rozwinięciem był Kurbelsphärophon (sfarofon korbowy), w który wprowadzono dodatkowe filtry stabilizujące dźwięk oraz wielopozycyjne pokrętło, strojone do ćwierćtonów. Instrument został zaprezentowany w 1926 roku. Grigorij Rimski-Korsakow, wnuk słynnego kompozytora Nikołaja napisał na instrument eksperymentalną kompozycję. W 1928 nastąpiła kolejna modyfikacja instrumentu, w wyniku, której powstała klawiaturowa jego wersja – Klaviatursphärophon (sfarofon klawiszowy). Dwie klawiatury, strojone były do ćwierćtonów i pozwalały wydobywać z instrumentu dwa dźwięki równocześnie. Dodatkowo zmieniono kształt głośników i wprowadzono w nich dodatkowe, mechaniczne rezonatory, które wzbogaciły brzmienie instrumentu. Rozwinięciem Klaviatursphäophonu był Partiturophon wyposażony pięć klawiatur pozwalających grać muzykę polifoniczna maksymalnie do pięciu głosów.

Instrumenty Magera były intensywnie używane w Niemczech, głównie w produkcjach teatralnych. W 1929 Mager dostał do użytku zamek w Darmstadt, gdzie otworzono pierwsze znane studio muzyki elektronicznej – Studiogesellschaft für Elektroakustische Musik.

Żaden z instrumentów Magera nie przetrwał wojny.