Czarodziej z Harlemu
Gatunek | komedia, sportowy |
---|---|
Rok produkcji | 1988 |
Data premiery | 30 kwietnia 1990 |
Kraj produkcji | Polska |
Język | |
Czas trwania | 76 min |
Reżyseria | |
Scenariusz | Wojciech Niżyński, Paweł Karpiński |
Główne role | Okon Ubanga Jones, Anna Kaźmierczak, Bogdan Baer, Leszek Teleszyński |
Muzyka | Krzysztof Marzec |
Zdjęcia | Zdzisław Kaczmarek |
Scenografia | Marek Mierzejewski |
Kostiumy | Eleonora Buhl |
Montaż | Anna Wilska |
Produkcja | Studio Filmowe „Perspektywa” |
Czarodziej z Harlemu – polska komedia z 1988 roku w reż. Pawła Karpińskiego.
Plenery: Warszawa, Tczew.
Pierwowzorem postaci Abrahama Lincolna był czarnoskóry koszykarz Kent Washington, który w latach 1978–1983 grał w polskich klubach: Start Lublin i Zagłębie Sosnowiec[1].
Opis fabuły
Bączek – prezes prowincjonalnego klubu sportowego „Stal Tczew”, którego drużynie koszykówki grozi spadek z ligi, udaje się do Nowego Jorku celem sprowadzenia dobrego zawodnika, który „podparł by” klub. Wybór pada na czarnoskórego koszykarza Abrahama Lincolna, który zadowolony z propozycji „występów w Europie” przybywa do Polski, tj. PRL-u końca lat 80. Tu następuje na wpół zabawne, na wpół tragiczne zderzenie Abrahama z ówczesną polską rzeczywistością, rozpiętą w filmie pomiędzy koniecznością korzystania z usług cinkciarzy, a posiadaniem własnego kurka, aby móc wziąć prysznic po treningu. Prezes konkurencyjnego klubu „Unia Olsztyn” również nie zasypia gruszek w popiele. Gdy Abraham staje się prawdziwą gwiazdą „Stali Tczew” i klub bez trudu wygrywa pierwszy mecz z „Unią”, Strączek organizuje udane porwanie czarnoskórego zawodnika i proponuje mu o wiele lepsze warunki niż „Stal”. Sam Abraham jest już jednak zmęczony i rozczarowany polskimi warunkami w których nie potrafi się odnaleźć i których nie potrafi zrozumieć. Dzwoni do swojego agenta w Stanach i myśli o powrocie. Jednak już pierwszego dnia pobytu w Polsce przypadkowo poznaje atrakcyjną studentkę anglistyki Monikę – jak się później okazuje córkę Bączka – która pomaga mu w trudnych chwilach, m.in. ratuje przed próbującymi go „odbić” ludźmi Bączka. Pomiędzy młodymi ludźmi szybko nawiązuje się nić sympatii, a nawet coś więcej.
W ostatniej scenie filmu, na meczu koszykówki rozgrywanym po latach w hali „Stali Tczew”, triumfuje drużyna gospodarzy składająca się wyłącznie z czarnoskórych zawodników – wnuków prezesa Bączka i zarazem dzieci Abrahama i Moniki.
Historia częściowo oparta na faktach, opisanych przez Leszka Konarskiego w Przeglądzie Tygodniowym[2].
Obsada aktorska
- Okon Ubanga Jones(inne języki) – Abraham Lincoln
- Anna Kaźmierczak – Monika, córka Bączka
- Bogdan Baer – Bączek, prezes „Stali Tczew”
- Leszek Teleszyński – Strączek, prezes „Unii Olsztyn”
- Piotr Skarga – Jagódka, podwładny Bączka
- Jan Monczka – Szwed, zawodnik „Stali Tczew”
- Jerzy Lustyk – cinkciarz
i inni.
Muzyka
Film posiada bogatą ścieżkę dźwiękową na której można m.in. usłyszeć utwory i wykonawców:
- Tomas Ledin
- Another summer night
- Red lips
- Krzysztof Marzec
- Zielone reggae
- Recydywa Blues Band
- Nasze boogie
- Spirituals and Gospels Singers
- Amazing grace
- Fatum
- Demon
- Tadeusz Czechak
- Dalej bracia bierzmy kosy
- Tomasz Dziano, Maciej Guzowski
- Winda blues
- Mieczysław Mazur
- Bramkarze
- Lech Brański
- Sen Bączka
- Maria Koterbska
- Serduszko puka w rytmie Cha-Cha
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Czarodziej z Harlemu w bazie IMDb (ang.)
- Czarodziej z Harlemu w bazie Filmweb
- Czarodziej z Harlemu w bazie filmpolski.pl
- Zdjęcia z filmu Czarodziej z Harlemu w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”
- Plakat do filmu Czarodziej z Harlemu w galerii plakatu filmowego Filmoteki Narodowej „Gapla”
- p
- d
- e
Filmy |
|
---|---|
Seriale TV |
|