Credo ut intelligam

Credo ut intelligam (łac. "Wierzę, żeby rozumieć") – filozoficzna sentencja, dewiza św. Anzelma z Canterbury, sformułowana przez św. Augustyna z Hippony[1]. Wyraża prymat wiary nad rozumem i oznacza, że doktryna wiary katolickiej może być zrozumiała dopiero po udzieleniu aktu wiary. Dewiza współcześnie często utożsamiana z tytułem encykliki św. Jana Pawła II "Fides et ratio" (łac. "Wiara i rozum")[2], natomiast historycznie – z inną doktryną św. Anzelma – "Fides quaerens intellectum" (łac. "Wiara poszukująca zrozumienia") – gdzie obie stanowią podstawę scholastyki.

Dewiza ta w wersji ateistycznej przejawia się w filozofii Ludwiga Wittgensteina, gdzie zrozumienie struktury i pojęć dotyczących życia jest możliwe tylko po uwierzeniu w jego sens.

Przypisy

  1. ↑ Augustine quote – Reflections [online], reflectionsbyken.wordpress.com, 14 lutego 2014  (ang.).
  2. ↑ ScottS. Hahn ScottS., Przyczyny wiary : jak zrozumieć i wyjaśniać wiarę katolicką i jak występować w jej obronie, Kraków: Wydawnictwo Salwator, [cop. 2009], s. 29, ISBN 978-83-7580-044-9, OCLC 864142420 .

Bibliografia

  • credo ut intelligam, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2018-04-15] .
  • Dewiza w serwisie CatholicCulture.org
  • Dewiza w serwisie OxfordReference.com
Encyklopedie internetowe (łacińska fraza):
  • PWN: 3888134
  • SNL: Credo_ut_intelligam
  • Catalana: 0272410
  • DSDE: credo_ut_intelligam