Chlorek siarki

Chlorek siarki

Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) konst. dichlorek disiarki podst. dichlorodisulfan Inne nazwy i oznaczenia monochlorek siarki
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	S2Cl2
Inne wzory	SCl (wzór empiryczny)
Masa molowa	135,04 g/mol
Wygląd	żółtoczerwona, dymiąca, oleista ciecz o ostrym zapachu[1]
Identyfikacja
Numer CAS	10025-67-9
PubChem	24807
DrugBank	14647
InChI InChI=1S/Cl2S2/c1-3-4-2 InChIKey PXJJSXABGXMUSU-UHFFFAOYSA-N
Właściwości Gęstość 1,6885 g/cm³ (15,5 °C)[1]; ciecz Rozpuszczalność w wodzie rozkład[1][2] w innych rozpuszczalnikach eter, benzen, CS 2, CCl 4 itp.[2] alkohole: rozkład[2] Temperatura topnienia −77 °C[1] −80 °C[3] Temperatura wrzenia 137–138 °C[1][3]
Niebezpieczeństwa Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2023-08-22] Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI[4] Niebezpieczeństwo Zwroty H H301, H332, H314, H400, EUH014, EUH029 Zwroty P P273, P280, P301+P310, P305+P351+P338, P310 Europejskie oznakowanie substancji oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI[4] Toksyczny (T) Żrący (C) Groźny dla środowiska (N) Zwroty R R14, R20, R25, R29, R35, R50 Zwroty S S1/2, S26, S36/37/39, S45, S61 Temperatura zapłonu 118,5 °C[1] Temperatura samozapłonu 390 °C[3] Numer RTECS WS4300000 Dawka śmiertelna LD50 132 mg/kg (szczur, doustnie)[3]
Podobne związki
Podobne związki	dichlorek siarki SCl 2, tetrachlorek siarki SCl 4
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Multimedia w Wikimedia Commons

Chlorek siarki, nazwa systematyczna: dichlorek disiarki, S
2Cl
2 – nieorganiczny związek chemiczny, połączenie siarki na I stopniu utlenienia z chlorem.

Właściwości

Chlorek siarki jest jasną, pomarańczowo-żółtą cieczą o mocnym, nieprzyjemnym zapachu, przypominającym nieco zapach dwutlenku siarki. Jest rozpuszczalny w eterze dietylowym, benzenie, disiarczku węgla, tetrachlorometanie i wielu innych rozpuszczalnikach organicznych, z wyłączeniem alkoholi w których ulega rozkładowi^[5]. Cząsteczki chlorku siarki zawierają mostek disiarczkowy, a siarka znajduje się na formalnym stopniu utlenienia I. Struktura przestrzenna Cl−S−S−Cl zbliżona jest do nadtlenku wodoru^[6]. Forma ta istnieje w równowadze tautomerycznej z nietrwałą formą rozgałęzioną S=SCl
2Cl
2, którą można wykryć metodami spektralnymi po naświetlaniu S
2Cl
2 promieniowaniem UV^[7].

Otrzymywanie

Chlorek siarki otrzymuje się z niemal teoretyczną wydajnością, przepuszczając suchy chlor nad stopioną siarką^[2]. Reakcja

S
8 + 4Cl
2 → 4S
2Cl
2

jest egzotermiczna^{[potrzebny przypis]}. Po zakończeniu procesu, który można przerwać w każdej chwili, dodaje się szczyptę sproszkowanej siarki i destyluje z aparatu o szlifach szklanych^[2]. Tak otrzymany chlorek siarki najlepiej zaampułkować, gdyż łatwo rozkłada się pod wpływem wilgoci^[2].

Przypisy