Canadian Airlines
| ||||
Historia | ||||
Data założenia | 1987 | |||
---|---|---|---|---|
Zaprzestanie działalności | 2000 | |||
Lokalizacja | ||||
Państwo | Kanada | |||
Węzeł |
| |||
Kooperacja | ||||
Program lojalnościowy | Canadian Plus | |||
Sojusz | Oneworld | |||
Powiązania | Air Canada | |||
Flota | ||||
Liczba samolotów | 163 | |||
Liczba tras | 160 | |||
Przedsiębiorstwo | ||||
Siedziba | Calgary, Alberta | |||
Członkowie zarządu | Kevin Benson |
Canadian Airlines – kanadyjskie linie lotnicze działające w latach 1987-2001, współzałożyciel sojuszu Oneworld.
Siedziba Canadian Airlines mieściła się w Calgary (prowincja Alberta). W roku 2000 linie zostały nabyte przez Air Canada.
Historia
Canadian Airlines zostały założone 27 marca 1987, kiedy Pacific Western Airlines zakupiły Canadan Pacific Air Lines, a także weszły w posiadanie Eastern Provincal Airways i Nordair.
W 1991 roku Canadian Airlines przeszły głęboką, finansową restrukturyzację, z powodu $700 milionowego długu, który był efektem kryzysu w branży lotniczej.
1 listopada 1996 roku dyrektor Kevin Benson przedstawił czteroletni plan strategiczny mający na celu zwiększenie rentowności Canadian Airlines. Obejmował on kontrolę kosztów, zwększenie przychodów, kapitalzację i odnowienie floty. Po dwóch latach, od wprowadzenia planu w życie, doszło do kryzysu na azjatyckim rynku, ruch lotniczy został ograniczony, a Canadian Airlines przetrwał ten czas tylko dzięki swoim dotychczasowym, rentownym trasom.
W 1999 Canadian Airlines, wraz z American Airlines, British Airways, Cathay Pacific i Qantas założyły sojusz Oneworld[1].
W ostatnich kilku latach działalności Canadian Airlines rozwinęły sieć swoich połączeń z Azją, zwłaszcza z Malezją i Filipinami. W tamtym czasie linie obsługiwały więcej połączeń z Azją niż jakakolwiek inne kanadyjskie linie.
Z powodu niskiej rentowności rozważane były różne propozycje, włącznie z wystawieniem linii na aukcję prowadzoną przez American Airlines, które były w posiadaniu 25% udziałów spółki (maksymalna ilość dopuszczona przepisami). Ostatecznie Canadan Airlines zostały zakupione przez Air Canada w 2000 roku[2].
Flota
Samolot | Liczba |
---|---|
Airbus A310 | 13 |
Airbus A320 | 14 |
Boeing 737-200 | 86 |
Boeing 767-300 | 27 |
Boeing 747-400 | 4 |
McDonnell Douglas DC-10 | 19 |
Razem: | 163 |
Źródło[3]
Ponadto, Canadian Airlines użytowały w przeszłości następujące samoloty:
Porty docelowe
Ameryka Południowa
Ameryka Północna
- Kanada
- Alberta
- Kolumbia Brytyjska
- Campbell River
- Comox
- Kamloops
- Kelowna – Port lotniczy Kelowna
- Nanaimo
- Penticton
- Prince George
- Prince Rupert
- Sandspit
- Smithers
- Terrace
- Vancouver – Port lotniczy Vancouver (hub)
- Victoria – Port lotniczy Victoria
- Manitoba
- Churchill – Port lotniczy Churchill
- Flin Flon – Port lotniczy Flin Flon
- Gillam – Port lotniczy Gillam
- The Pas – Port lotniczy The Pas
- Thompson – Port lotniczy Thompson
- Winnipeg – Port lotniczy Winnipeg
- Nowa Fundlandia i Labrador
- Stephenville – Port lotniczy Stephenville
- Saint John’s – Port lotniczy St. John’s
- Deer Lake
- Gander – Port lotniczy Gander
- Goose Bay
- Wabush
- Nowy Brunszwik
- Charlo – Port lotniczy Charlo
- Fredericton – Port lotniczy Fredericton
- Saint John – Port lotniczy Saint John
- Moncton – Port lotniczy Greater Moncton
- Północno-zachodnie terytoria
- Fort Smith
- Hay River
- Inuvik
- Norman Wells
- Yellowknife – Port lotniczy Yellowknife
- Nowa Szkocja
- Halifax – Port lotniczy Halifax
- Sydney
- Nunavut
- Ontario
- Kingston
- London – Port lotniczy London
- Ottawa – Port lotniczy Ottawa
- Sault Ste. Marie
- Sudbury
- Toronto – Port lotniczy Toronto-Lester B. Pearson (hub)
- Thunder Bay – Port lotniczy Thunder Bay
- Windsor – Port lotniczy Windsor
- Sarnia
- Quebec
- Montreal – Port lotniczy Montreal-Pierre Elliott Trudeau (hub)
- Bagotville
- Baie-Comeau
- La Grande – Port lotniczy La Grande
- Kuujjuarapik
- Sept-Îles
- Val-d’Or
- Saskatchewan
- Regina – Port lotniczy Regina
- Saskatoon – Port lotniczy Saskatoon
- Charlottetown – Port lotniczy Charlottetown
- Jukon
- Meksyk
- Stany Zjednoczone
- Boston – Port lotniczy Boston
- Chicago – Port lotniczy Chicago-O’Hare
- Dallas-Fort Worth – Port lotniczy Dallas-Fort Worth
- Erie – Port lotniczy Erie
- Fort Lauderdale – Port lotniczy Fort Lauderdale/Hollywood
- Honolulu – Port lotniczy Honolulu
- Las Vegas – Port lotniczy Las Vegas-McCarran
- Los Angeles – Port lotniczy Los Angeles
- Miami – Port lotniczy Miami
- Nowy Jork – Port lotniczy Nowy Jork-LaGuardia
- Orange County – Port lotniczy John Wayne
- Orlando – Port lotniczy Orlando
- San Diego – Port lotniczy San Diego
- San Francisco – Port lotniczy San Francisco
- Seattle-Tacoma – Port lotniczy Seattle-Tacoma
- Waszyngton – Port lotniczy Waszyngton-Dulles
Australia i Oceania
Azja
- Chiny
- Filipiny
- Hongkong
- Japonia
- Nagoja – Port lotniczy Chūbu (Nagoja)
- Tokio – Port lotniczy Narita
- Tajwan
- Tajlandia
Europa
Linie partnerskie
W ramach sojuszu Oneworld:
- American Airlines
- British Airways
- Cathay Pacific
- Finnair
- Iberia
- Japan Airlines
- Malev Hungarian
- Mexicana
- LAN Airlines
- Royal Jordanian
- Qantas Airways
Katastrofy i wypadki
Podczas swojej działalności Canadian Airlines nie odnotowały żadnej katastrofy z ofiarami śmiertelnymi. Doszło jedynie do dwóch wypadków:
- 19 października 1995 – McDonnell Douglas DC-10 podczas startu z lotniska w Vancouver, piloci musieli przerwać procedurę startu w wyniku utraty mocy w silniku nr.1. Samolot zatrzymał się na miękkiej nawierzchni 400 metrów za końcem pasa startowego. 6 osób zostało rannych spośród 257 znajdujących się na pokładzie[4].
- 6 września 1997 podczas startu z lotniska w Pekinie w samolocie Boeing 767-375ER doszło do wybuchu lewego silnika. Piloci przerwali procedurę startu. Nikt nie został ranny. Na pokładzie znajdowało się 209 osób[5].
Zobacz też
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Zdjęcia samolotów Canadian Airlines
- Canadian Airlines na Aviation Safety Network
- p
- d
- e
Obecni członkowie | |
---|---|
Przyszli członkowie | |
Oneworld connect | |
Byli członkowie |
|
- NE.se: canadian-airlines