Braniccy herbu Gryf

Ten artykuł dotyczy rodziny herbu Gryf. Zobacz też: Braniccy herbu Korczak.

Braniccy herbu Gryf (gałąź rodu zwanego czasem Gryfitami) – polski ród magnacki.

Historia

Rodzina Branickich, gałąź możnowładczego rodu Gryfitów-Świebodziców, wywodzi się z Branic, dawniej wsi pod Krakowem, obecnie w jego granicach. Przez kilka stuleci Braniccy piastowali wysokie urzędy państwowe. Ostatnim i najbardziej znanym członkiem rodziny był hetman wielki koronny Jan Klemens Branicki, właściciel pałacu Branickich w Białymstoku, jeden z najbardziej wpływowych ludzi w XVIII-wiecznej Polsce.

Wybrani członkowie rodziny

• Grzegorz Branicki (1534-1595) – łowczy a następnie burgrabia krakowski
• Anna Branicka (?-1639) – żona Sebastiana Lubomirskiego
• Jan Klemens Branicki (? - 1657) – podkomorzy krakowski
• Jan Klemens Branicki (ok. 1624 – 1673) – marszałek nadworny koronny
• Stefan Mikołaj Branicki (? - 1709) – stolnik wielki koronny, wojewoda podlaski
• Jan Klemens Branicki (1689-1771) – hetman wielki koronny
• Krystyna Branicka (?-1767) – żona Józefa Franciszka Sapiehy

Pałace

• 
  Lamus w Branicach
• 
  Pałac w Choroszczy
• 
  Pałac w Białymstoku
• 
  Pałac w Warszawie przy ulicy Miodowej

Bibliografia

• Adam Boniecki: Herbarz Polski. Cz. 1. T. 2. Warszawa, 1900, s. 101–104 (wraz z rodowodem).