Arcos de la Frontera

Arcos de la Frontera

Herb Flaga
Państwo	Hiszpania
Wspólnota autonomiczna	Andaluzja
Burmistrz	Isidoro Gambín Jaén (PSOE)
Powierzchnia	527,54 km²
Wysokość	185 m n.p.m.
Populacja (2008) • liczba ludności • gęstość	31 017 58,8 os./km²
Kod pocztowy	11630
Tablice rejestracyjne	CA
Położenie na mapie Andaluzji Arcos de la Frontera
Położenie na mapie Hiszpanii Arcos de la Frontera
36°44′54″N 5°48′23″W/36,748333 -5,806389
Multimedia w Wikimedia Commons
Informacje w Wikipodróżach
Strona internetowa

Arcos de la Frontera – miasto w Hiszpanii, we wspólnocie autonomicznej Andaluzja, w prowincji Kadyks. Ważne centrum turystyki wewnętrznej i lokalnego przemysłu. W 2018 liczyło 30 741 mieszkańców.

Geografia

Miasto położone jest na wysokości 185 m n.p.m., w odległości 67 km od stolicy prowincji, Kadyksu. Zlokalizowane jest na urwistym zboczu nad rzeką Guadalete. Miasto leży na szlaku Białych miast Andaluzji (hiszp. Ruta de los pueblos blancos).

Historia

Miejsce, ze względu na dużą wartość strategiczną, zamieszkane było od czasów prehistorycznych. Rzymianie założyli tu kolonię coloniae Arcensium, co odnosi się do wysoko położonej fortecy. W czasach islamskich miasto zwane było Arkos. Zostało odbite przez Alfonsa X Mądrego podczas wojny 1255-64, ze względu na strategiczne położenie pozostało w rękach króla. W 1408 r. król przekazał je w ręce Ruya Lópeza Dávalosa, co rozpoczęło największy czas prosperity w historii miasta (XV-XVII w.). W 1706 r. Filip V nadał miastu tytuł Noble y Fidelísima w uznaniu za wsparcie w wojnie o sukcesję. Arcos zostało dotknięte trzęsieniem ziemi w Lizbonie (1755 r.), co wymusiło poważne zmiany w strukturze miasta^[1]. W XVIII w. miasto przekroczyło mury miejskie. W XIX w. rozwój miasta poważnie wyhamował z powodu epidemii żółtej febry, wojny o niepodległość z Francją i konfiskaty Mendizabala. Koniec XIX w. i początki XX w. to czas stagnacji gospodarczej i kryzysu społecznego^[2]. Represje podczas wojny domowej wprowadziły mieszkańców miasta w stan nędzy i poważnego bezrobocia, co spowodowało emigrację ludności do większych miast^[3]. Sytuacja zmieniła się dopiero w latach sześćdziesiątych, gdy zaczęła rozwijać się turystyka. W XXI w. Arcos de la Frontera stało się bramą Szlaku Białych Miast. Obecnie jest to jedno z najbardziej cenionych miejsc turystycznych prowincji Kadyks.

Zabytki

• Pałac hrabiego Aguili, w stylu gotyk-mudéjar, wzniesiony w XIV-XV w.
• Zamek, zbudowany w najwyższym punkcie miasta^[4].
• Kościół Parafialny Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, kościół z XIV-XV w., poważnie przebudowany w XVI w., łączący elementy renesansowe i barokowe.

Przypisy