Angelo Maria Durini

Angelo Maria Durini
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Kraj działania

Państwo Kościelne

Data i miejsce urodzenia

24 maja 1725
Mediolan

Data i miejsce śmierci

28 kwietnia 1796
Como

Miejsce pochówku ?
Arcybiskup Ankary
Okres sprawowania

1766-1796

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Sakra biskupia

28 grudnia 1766

Kreacja kardynalska

20 maja 1776
Pius VI

Multimedia w Wikimedia Commons
Teksty w Wikiźródłach
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

25 lipca 1764

Konsekrator

Klemens XIII

Współkonsekratorzy

Scipione Borghese
Ignazio Reali

Angelo Maria Durini (ur. 24 maja 1725 w Mediolanie, zm. 28 kwietnia 1796 w Como) – kardynał, nuncjusz apostolski w I Rzeczypospolitej w latach 1767-1772.

Życiorys

Po studiach w Rzymie, zakończonych doktoratem w 1757 rozpoczął pracę w nuncjaturze w Paryżu. Od 1759 był inkwizytorem generalnym i delegatem apostolskim na Malcie. Był protegowanym papieża Klemensa XIII, który w 1766 zaraz po przyjęciu przez niego święceń kapłańskich, wyniósł go do godności biskupa tytularnego Ankary. W czasie swojej misji w Rzeczypospolitej poparł konfederatów barskich, występujących przeciwko narzuconemu przez Katarzynę II, z pomocą Stanisława Augusta Poniatowskiego protektoratowi rosyjskiemu. Konfederację poparł, choć sam Watykan nie zdecydował się na jej oficjalne poparcie. Udzielił błogosławieństwa oddziałom Kazimierza Pułaskiego w Częstochowie w 1770 roku, był także uczestnikiem przygotowań do porwania Stanisława Augusta Poniatowskiego[1]. Prawdopodobnie wówczas przekroczył swoje watykańskie instrukcje i został na żądanie Rosjan odwołany z Warszawy w 1772.

Polskiemu przedstawicielowi Stanisława Augusta w Rzymie markizowi Tommaso Anticiemu w 1772 roku udało się załatwić w Rzymie odwołanie Duriniego z Polski.

Po zakończeniu misji Durini w Polsce, przebywał w latach 1774-1776 w Awinionie, w 1776 został kardynałem i osiadł w Como.

Przypisy

  1. Mariusz Affek, Stolica Święta a Polska w latach 1764-1772 w aspekcie sytuacji międzynarodowej, w: Życie kulturalne i religijność w czasach Stanisława Augusta Poniatowskiego, Warszawa 1991, s. 78.

Bibliografia

  • Historia Dyplomacji Polskiej, tom II 1572-1795 pod red. Zbigniewa Wójcika, PWN Warszawa 1982, s. 536-537.
  • The Cardinals of the Holy Roman Church

Linki zewnętrzne

  • Angelo Maria Durini – dzieła w bibliotece Polona
  • p
  • d
  • e
Legaci papiescy
Internuncjusze
i legaci apostolscy
  • Zaccaria Ferreri (1519–1521)
  • Toma Crnić (1522–1523)
  • Jan Antoni Pulleoni (1524–1526)
  • Mikołaj Fabri (1525–1526)
  • Jan Franciszek Cito (1525–1527)
  • Pamfiliusz Strassoldo (1536–1536)
  • Hieronim Rorario (1539–1540)
  • Otto Truchsess von Waldburg (1542–1542)
  • Hieronim Martinengo (1548–1548)
  • Marek Antoni Maffei (1553–1553)
Nuncjusze
i legaci apostolscy
Nuncjusze apostolscy
Legaci apostolscy
Nuncjusze apostolscy
  • ISNI: 0000000109069539
  • VIAF: 61554828
  • LCCN: n85049243
  • GND: 121807363
  • BnF: 119884801
  • SUDOC: 156935996
  • SBN: UBOV119967
  • NKC: jx20060427001
  • BNE: XX1689735
  • NTA: 293113424
  • PLWABN: 9810595266205606
  • NUKAT: n98028914
  • ΕΒΕ: 208602