Alberto Asor Rosa

Alberto Asor Rosa
Data i miejsce urodzenia	23 września 1933 Rzym
Data śmierci	21 grudnia 2022
Zawód, zajęcie	krytyk literacki, wykładowca
Tytuł naukowy	profesor
Alma Mater	La Sapienza

Alberto Asor Rosa (ur. 23 września 1933 w Rzymie, zm. 21 grudnia 2022^[1]) – włoski krytyk literacki, pisarz, polityk oraz wykładowca akademicki.

Życiorys

Działalność naukowa oraz krytycznoliteracka

W 1956 ukończył z wyróżnieniem literaturę na Uniwersytecie Rzymskim „La Sapienza”, gdzie wykładał od lat 60. do 2003^[2]. W 1972 zostaje profesorem zwyczajnym na Sapienzy. Był twórcą oraz kierował serią wydawniczą Letteratura italiana wydawnictwa Einaudi między 1982 a 2000. W 2004 założył literaturoznawcze czasopismo Bollettino di italianistica, którym kierował do 2013^[3].

Działalność polityczna

W wieku 20 lat po śmierci Stalina wstąpił do Włoskiej Partii Komunistycznej (PCI), brał czynny udział w życiu intelektualnym partii. Był jednym z sygnatariuszy Manifestu 101, w którym intelektualiści będący członkami PCI sprzeciwiali się krwawemu stłumieniu węgierskiej rewolucji 1956 przez Armię Radziecką. Rozczarowany wrogą reakcją przywództwa partii wystąpił z niej, aby powrócić po dwóch dekadach^[4]. W 1979 został wybrany jako deputowany VIII kadencji Izby Deputowanych z ramienia PCI, 11 listopada 1980 złożył mandat^[5].

Nagrody

2003 – Premio Grinzane Cavour za L'alba di un mondo nuovo^[6]

Publikacje

Krytyka literacka

Scrittori e popolo, Samonà e Savelli, 1965
La cultura della Controriforma, Laterza, Bari, 1974
La cultura, in Storia d'Italia, vol. IV: Dall'Unità ad oggi, t. II, Einaudi, Turyn, 1975
La lirica del Seicento, Laterza, Bari, 1975
Genus Italicum, Einaudi, 1977
Sintesi di storia della letteratura italiana, La Nuova Italia, 1979
Intellettuali w Enciclopedia Einaudi, vol. VII, 1979
Ungaretti e la cultura romana scritto con L. De Nardis, L. Piccioni e Luigi Silori|L. Silori, Bulzoni, 1983
Un altro Novecento, La Nuova Italia, 1999
Letteratura italiana del Novecento. Bilancio di un secolo, Einaudi, 2000
Stile Calvino: cinque studi, Einaudi, 2001
Storia europea della letteratura italiana, Einaudi, Turyn, 2009
Breve storia della letteratura italiana, Einaudi, Turyn, 2013
Scrittori e popolo (1965). Scrittori e massa (2015), Einaudi, Turyn, 2015
Machiavelli e l'Italia. Resoconto di una disfatta, Einaudi, Turyn, 2019

Pisma polityczne i wspomnieniowe

Le due società, Einaudi, Turyn, 1977
L'ultimo paradosso, Einaudi, Turyn, 1985
La Repubblica immaginaria. Idee e fatti dell'Italia contemporanea, A. Mondadori, Mediolan, 1988
Fuori dall'Occidente, Einaudi, Turyn, 1992
La sinistra alla prova, Einaudi, Turyn, 1996
La guerra. Sulle forme attuali della convivenza umana, Einaudi, Turyn, 2002
Il grande silenzio. Intervista sugli intellettuali, (red.) Simonetta Fiori, Laterza, Bari, 2009

Beletrystyka

L'alba di un mondo nuovo|edizione, Einaudi, Turyn, 2002
Storie di animali e altri viventi, Einaudi, Turyn, 2005; polskie wydanie Historie zwierząt i innych istot żywych, tłum. Alina Kreisberg, Collegium Columbinum, Kraków, 2006
Assunta e Alessandro. Storie di formiche, Einaudi, Turyn, 2010
Racconti dell'errore, Einaudi, Turyn, 2013
Amori sospesi, Einaudi, Turyn, 2017

Przypisy

↑ È morto lo storico della letteratura Alberto Asor Rosa: aveva 89 anni. ilpost.it. [dostęp 2022-12-21]. (wł.).
↑ CURRICULUM ATTIVITA’ SCIENTIFICHE E PROFESSIONALI. Alberto Asor Rosa. Sapienza Università di Roma. [dostęp 2019-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-16)]. (wł.).
↑ ALBERTO ASOR ROSA. IL POSTO DELLE PAROLE. [dostęp 2019-02-16]. (wł.).
↑ Mirella Serri. Alberto Asor Rosa: Budapest 1956, i giorni che sconvolsero il mio mondo. „La Stampa”, 2016-10-09. [dostęp 2019-02-15]. (wł.).
↑ DIMISSIONI DI DEPUTATI: Asor Rosa Alberto (Respinte) / Dibattiti / VIII Legislatura della Repubblica italiana / Lavori. Camera dei deputati - Portale storico. [dostęp 2019-02-15]. (wł.).
↑ PREMI: IL 'GRINZANE CAVOUR' AD ASOR ROSA, BIANCHERI, SERENI. adnkronos, 2003-01-18. [dostęp 2019-02-16]. (wł.).