Świat Młodych

Ten artykuł od 2009-06 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.
Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
„Świat Młodych”
Częstotliwość

tygodnik / 2 lub 3 razy w tygodniu

Państwo

 Polska

Adres

ul. Mokotowska 24
ul. Konopnickiej 6, Warszawa

Wydawca

Spółdzielnia Wydawnicza „Czytelnik”

Pierwszy numer

7 lutego 1949

Ostatni numer

7 sierpnia 1993

Redaktor naczelny

Jan Orgelbrand

ISSN

0137-9321

OCLC

69491105

Kamienica Bronisława Kryształa w Warszawie, w której mieściła się pierwsza siedziba redakcji

„Świat Młodych” – polskie czasopismo dla młodzieży wydawane w latach 1949–1993 w Warszawie, utworzone z połączenia tygodnika „Świat Przygód” i dwutygodnika „Na Tropie”.

Historia

Pierwszym redaktorem nowo powstałego „Świata Młodych” (podtytuł: pismo młodzieży harcerskiej i szkolnej) został Wojciech Krasucki, późniejszy publicysta ekonomiczny. Do 1954 r. „Świat Młodych” był tygodnikiem; od nr 34 ukazywał się 2 razy w tygodniu.

Pierwsza siedziba redakcji znajdowała się w kamienicy Bronisława Kryształa przy ul. Mokotowskiej 24 w Warszawie. Redakcja zajmowała dwa naprzeciwległe mieszkania na piątym piętrze budynku[1].

W czasopiśmie pracowali m.in. Wanda Chotomska (w latach 1949–1951 oraz 1955–1971), Miron Białoszewski, Krystyna Garwolińska, Grzegorz Lasota, Maciej Zimiński i Maria Rzemieniecka. Od października 1956 do 1968 redaktorem naczelnym był pisarz dla dzieci i młodzieży Janusz Domagalik[2], a od 1970 został nim Jerzy Majka.

W 1974 pismo zmieniło podtytuł na „Harcerska Gazeta Nastolatków”, w tym też roku otrzymało kolorową szatę graficzną i zaczęło ukazywać się 3 razy w tygodniu[3]: wtorek, czwartek i sobotę. Podniesiono również nakład z 280 do 410 tys. egz[3]. Wydanie wtorkowe (niebieskie logo) poświęcone było nauce i technice, wydanie czwartkowe (logo zielone) – przyrodzie i motoryzacji, wydanie sobotnie (logo czerwone) – muzyce. W latach 1978–1988 pracowała w redakcji jako dziennikarka Hanna Mierzejewska, późniejsza posłanka Prawa i Sprawiedliwości. W 1981 redaktorem naczelnym został Stanisław Borowiecki, od 1990 był nim Jan Orgelbrand. Ostatni numer nr 31/32 ukazał się 7 sierpnia 1993 (katalogi Zakł. Nar. im. Ossolińskich rejestrują jako ostatni nr 31/32(5061)).

Część artykułów była poświęcona ruchowi harcerskiemu i zuchowemu (informacje o zlotach, sprawnościach, teksty piosenek i chwyty gitarowe itp.). Zawierała także część popularnonaukową, część sportową, a na ostatniej stronie komiks. Na łamach „Świata Młodych” debiutowała Wanda Chotomska (opowiadanie 5 minut przed szczęśliwym końcem, 1949 nr 18), Janusz Domagalik (opowiadanie Nasza „Szturmowa”, 1950 nr 36–38) i in. W „Świecie Młodych” swój pierwodruk miała kilkakrotnie wznawiana powieść Domagalika Koniec wakacji (tytuł pierwotny: Skarb, 1961 nr 96–104, 1962 nr 1–16). Od pierwszego numeru pracował w „Świecie Młodych” Henryk Jerzy Chmielewski, choć pierwsze komiksy mógł ogłosić dopiero w 1957. Pierwodruki jego komiksów z cyklu Tytus, Romek i A’Tomek systematycznie ukazywały się na ostatniej stronie pisma; późniejsze wydania książkowe są już nieco inne – były rysowane ponownie. W 1974 ukazał się pierwszy komiks Szarloty Pawel z cyklu Kleks. W 1975 rozpoczęli współpracę Janusz Christa i Tadeusz Baranowski. Pierwszym komiksem J. Christy w „Świecie Młodych” była Szkoła latania z cyklu Kajko i Kokosz. W późniejszych latach ukazywały się m.in. komiksy Grzegorza Rosińskiego (Jan – przybysz znikąd, późniejsze przedruki pt. Yans – przybysz z przyszłości)[4] i Tadeusza Raczkiewicza (m.in. oparte na powieściach Juliusza Verne’a).

Zobacz też

  • Gra Roku – nagroda przyznawana w latach 1985–1992 przez „Świat Młodych”

Przypisy

  1. Joanna Papuzińska. Piąte piętro, winda nieczynna. „Skarpa Warszawska”, s. 58, czerwiec 2014. 
  2. Ogólne informacje w tym temacie zob. R. Góralska, "Nauczyciele potrafią rozmiłować w swoim przedmiocie..." – pedagogiczne refleksje we wspomnieniach Mistrza, "Rocznik Andragogiczny", 21, 2014, s. 40.
  3. a b Elżbieta Ciborska: Leksykon polskiego dziennikarstwa. Warszawa: Dom Wydawniczy Elipsa, 2000, s. 496. ISBN 83-7151-330-5.
  4. M. Ostasz, Proza dziecięco-młodzieżowa w drugiej połowie XX stulecia, "Annales Academiae Paedagogicae Cracoviensis. Studia ad Bibliothecarum Scientiam Pertinentia", 6, 2008, s. 94.

Bibliografia

  • A. Rusek, Od „Nowego Świata Przygód” do „Świata Młodych”: ewolucja pisemka obrazkowego dla dzieci i młodzieży w latach 1946-1949, „Rocznik Historii Prasy Polskiej”, 14, 2011, nr 1–2 (27–28), s. 171–187. ISSN 15091074

Linki zewnętrzne

  • Wybrane numery „Świata Młodych”
  • Profil na facebooku publikujący archiwalne numery gazety