Łalsk

Łalsk
Лальск
Ilustracja
Kompleks soborów Zmartwychwstania i Zwiastowania w Łalsku
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Rosja

Obwód

 kirowski

Rejon

łuzski

Populacja (2013)
• liczba ludności


3423

Nr kierunkowy

+7 83 346

Kod pocztowy

613970

Tablice rejestracyjne

43

Położenie na mapie obwodu kirowskiego
Mapa konturowa obwodu kirowskiego, blisko górnej krawiędzi po lewej znajduje się punkt z opisem „Łalsk”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, po lewej znajduje się punkt z opisem „Łalsk”
Ziemia60°44′14″N 47°35′21″E/60,737222 47,589167
Multimedia w Wikimedia Commons

Łalsk (ros. Лальск) – osiedle typu miejskiego w Rosji, w obwodzie kirowskim, w rejonie łuzskim. W 2013 roku liczyło ok. 3,4 tys. mieszkańców[1]. Miejscowość jest położona nad rzeką Łałą, dopływem Łuzy, od której wzięła swoją nazwę. Jest oddalona od miasta Łuza, będącego centrum rejonu łuzskiego o 27 km.

Historia

Miejscowość została założona w 1570 roku przez uchodźców z Nowogrodu, którzy uciekli po tzw. „masakrze nowogrodzkiej” dokonanej przez wojska Iwana IV Groźnego. Łalsk znajdował się na skrzyżowaniu szlaków handlowych, co sprzyjało jego rozwojowi. W 1711 roku w miejscowości została zbudowana pierwsza kamienna świątynia – cerkiew pod wezwaniem Mikołaja Cudotwórcy.

W czerwcu 1779 roku generał gubernator jarosławski i kostromski Aleksiej Pietrowicz Mielgunow nadał miejscowości prawa miejskie. W 1780 roku zostało to potwierdzone ukazem carycy Katarzyny II i jednocześnie Łalsk stał się centrum administracyjnym ujezdu łalskiego w obwodzie wielkoustiugskim, w namiestnictwie wołogodzkim. W 1796 roku Łalsk został włączony do ujezdu wielkoustiugskiego w guberni wołogodzkiej. W XIX wieku wzrost miasta został zatrzymany, gdyż ominęła je linia kolejowa.

W 1924 roku został utworzony rejon łalski z centrum administracyjnym w Łalsku. W 1927 roku Łalsk stracił prawa miejskie i stał się osiedlem. W tym samym roku w wyniku łączenia regionów Łalsk znalazł się w Kraju Północnym, w obwodzie północnym. W 1937 roku znalazł się w obwodzie archangielskim. W 1941 roku rejon łalski razem z dwoma innymi został przeniesiony z obwodu archangielskiego do obwodu kirowskiego. W 1963 roku w wyniku połączenia rejonu łalskiego i podosinowieckiego powstał łuzski rejon wiejski z centrum w Łuzie. W 1965 roku rejon ten został podzielony, ale Łalsk pozostał w rejonie łuzskim.

Architektura

Łalsk wyróżnia się dużą liczbą XVIII-wiecznych budowli sakralnych, które jednak są w różnym stopniu zrujnowane[2].

  • Sobór Zmartwychwstania (1698-1715) z kampanilą z 1729 r.
  • Sobór Zwiastowania (1732-1761)
  • Cerkiew Objawienia Pańskiego (1711)
  • Cerkiew św. Jana Chrzciciela (1714)
  • Cerkiew Przemienienia Pańskiego (1730-32)
  • Cerkiew Zaśnięcia Matki Bożej (1791-1796

Przypisy

  1. ↑ Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2013 года. — М.: Федеральная служба государственной статистики Росстат, 2013. — 528 с. (Табл. 33. Численность населения городских округов, муниципальных районов, городских и сельских поселений, городских населенных пунктов, сельских населенных пунктов) (ros.)
  2. ↑ Памятники истории и культуры. [dostęp 2014-02-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-26)]. (ros.).

Bibliografia

  • Strona internetowa Łalska (ros.)
  • История вятско-вологодского города Лальска. [dostęp 2014-02-15]. (ros.).
  • История вятско-вологодского города Лальска. [dostęp 2014-02-15]. (ros.).