Leen Jansen

Leen Jansen
Leen Jansen (1962)
Algemene informatie
Gewichtsklasse middengewicht (tot 75 kilo)
en halfzwaargewicht
Geboortedatum 3 augustus 1930
Geboorteplaats Rotterdam
Geboorteland Vlag van Nederland Nederland
Overlijdensdatum 27 januari 2014
Overlijdensplaats Bergen op Zoom[1]
Sport Boksen
Resultaten
Aantal gevechten 71
Verloren 9
Portaal  Portaalicoon   Sport

Leonardus Eustachius (Leen) Jansen (Rotterdam, 3 augustus 1930 – Bergen op Zoom, 27 januari 2014) was een Nederlands bokser.

Biografie

Hij werd geboren in een woonboot op de Rotte en hij groeide op in de Rotterdamse volksbuurt Crooswijk.[2][3] Hoewel hij van jongs af aan voetballer wilde worden, bokste hij in de jaren veertig als amateur zijn eerste partijen.[4][5] Zijn jongere broer Aad Jansen was ook een professioneel bokser en in 1974 Nederlands kampioen in de weltergewichtklasse.[6]

Leen Jansen begon zijn professionele carrière nadat hij in 1952 meedeed aan de Olympische Zomerspelen in Helsinki. Hij reikte tot de kwartfinale, waarin hij tegen Floyd Patterson het onderspit delfde.[7] In de jaren vijftig en zestig vocht Jansen in totaal 71 partijen, waarvan hij er 9 verloor.[8] Hij verloor zijn eerste profwedstrijd op 11 juli 1956 van Franco Festucci.[9] Jansen werd drie keer Nederlands kampioen.

Na zijn loopbaan als bokser werd hij trainer. Hij had een boksschool aan de Ketenstraat in Kralingen, maar deze brandde in januari 1982 af.[10] Hij woonde later in Sint-Maartensdijk, waar hij een nieuwe boksschool begon.[1] Halil Ibrahim Özpamuk fotografeerde Jansen voor een tentoonstelling over Rotterdamse boksers, die in de zomer van 2012 te zien was in het Centrum Beeldende Kunst Rotterdam.[3] Hij maakte ook een aflevering over de toen 82-jarige oud-bokser voor het televisieprogramma Vals plat van de NTR. Deze aflevering werd op 27 december 2012 uitgezonden.[2]

Resultaten

  • 1952: kwartfinale Olympische Zomerspelen
  • 26 april 1954: Nederlands kampioen middengewicht[11]
  • mei 1955: Nederlands kampioen middengewicht[12]
  • 11 mei 1959: Nederlands kampioen halfzwaargewicht[13]

Persoonlijk leven

Jansen was tot juli 2010 getrouwd.[14] Hij had met zijn ex-echtgenote een dochter.[4] Jansen woonde in Sint-Maartensdijk en overleed op 83-jarige leeftijd in het ziekenhuis van Bergen op Zoom.

Zie ook

Bronnen, noten en/of referenties
  1. ↑ a b Roeland van Vliet (27 januari 2014), "Oud-bokser Leen Jansen (83) overleden". Geraadpleegd op 28 januari 2014.
  2. ↑ a b "Leen Jansen en Humphrey Rustenberg", aflevering van Vals plat (uitgezonden op 27 december 2012), op de website van de NTR. Gearchiveerd op 2 februari 2014.
  3. ↑ a b "Boksen in Rotterdam - Fototentoonstelling van Halil Ibrahim Özpamuk" op de website van het Museumtijdschrift. Geraadpleegd op 28 januari 2014.
  4. ↑ a b Loet van Schellebeek (6 februari 1973), "Je kon 'n doodschop na krijgen", Het Vrije Volk. Geraadpleegd via Delpher.
  5. ↑ Het Vrije Volk (1 oktober 1947). "Amsterdam-Rotterdam". Geraadpleegd via Delpher.
  6. ↑ De Telegraaf (17 januari 1974), "Weltertitel voor Aad Jansen". Geraadpleegd via Delpher.
  7. ↑ NOS (27 januari 2014). "Oud-bokser Leen Jansen overleden". Geraadpleegd op 28 januari 2014.
  8. ↑ "Leen Jansen", korte profielschets op de website van de NTR. Geraadpleegd op 28 januari 2014. Gearchiveerd op 2 februari 2014.
  9. ↑ Het Vrije Volk (17 juli 1957), "'Niet BOOS worden Leen!, dán kun je 'm hebben'". Geraadpleegd via Delpher.
  10. ↑ Het Vrije Volk (5 januari 1982). "Brand velt Kralingse bokser". Geraadpleegd via Delpher.
  11. ↑ De Telegraaf (27 april 1954), "Leen Jansen Nederlands kampioen middengewicht". Geraadpleegd via Delpher.
  12. ↑ De Telegraaf (17 mei 1955), "Leen Jansen behoudt middengewicht-titel". Geraadpleegd via Delpher.
  13. ↑ De Telegraaf (12 mei 1959), "Leen Jansen behaalde halfzwaar-titel". Geraadpleegd via Delpher.
  14. ↑ "Ontbindingen huwelijk" in de Staatscourant (16 juli 2010), nr. 11393.