Karin Spaink

Karin Spaink
Karin Spaink uitgeroepen tot Vrijdenker van het Jaar 2015 in De Balie.
Algemene informatie
Geboren 20 december 1957
Geboorteplaats Amsterdam
Land Vlag van Nederland Nederland
Beroep columniste, essayiste, publiciste, schrijfster en feministe
Werk
Jaren actief 1985-
Bekende werken De Benenwagen: Het Succesverhaal van de Canta
Uitgeverij Nijgh & Van Ditmar
Website
Portaal  Portaalicoon   Literatuur
De stem van Karin Spaink
Opgenomen oktober 2015 (download·info)

Karin Spaink (Amsterdam, 20 december 1957) is een Nederlands columniste, essayiste, schrijfster en feministe.

Biografie

De lagere school rondde ze af in Weesp (Jan Leeghwaterschool, 1963-1969), de middelbare school in Amsterdam (Van der Waals Scholengemeenschap, 1969-1975). Aansluitend volgde ze in Amsterdam van 1975 tot 1981 de lerarenopleiding d'Witte Leli, met als hoofdvak Engels. Vervolgens studeerde ze van 1981 tot 1984 sociologie aan de Universiteit van Amsterdam. In leerjaar 1986/1987 werd ze opgeleid als computerprogrammeur, bij Volmac en Fokker.

Ze was in leerjaar 1981/1982 lerares Engels aan het Ashram College in Alphen aan den Rijn, en werkte van 1982 tot 1987 bij het bureau Scholing & Vorming van de PSP (een van de vier partijen die opgingen in GroenLinks), en daarna als programmeur bij Fokker Aircraft van 1988 tot 1990.

Schrijfster en columniste

Karin Spaink in 2006.

Vanaf 1985 is Spaink freelance schrijfster en columniste; onder meer voor Het Parool (1992 tot maart 2022), De Groene Amsterdammer (van 1998 tot 2000) en LOVER (van 2007 tot heden). Tevens houdt zij lezingen. Daarnaast was ze actief op bestuurlijk terrein, onder meer als voorzitter van Bits of Freedom (van 1999 tot 2006) en als bestuurslid van Spamvrij.nl (van 2003 tot 2005). Voorts was ze lid van de programmacommissie van HAR (Hacking at Random), een outdoor hackerconferentie die in augustus 2009 werd gehouden in Nederland. Vanaf 2018 is ze als chef eindredactie betrokken bij Follow the Money.[1]

Ziekte

In 1986 werd vastgesteld dat Spaink multiple sclerose had. Naar aanleiding van goedbedoelde maar onprettig overkomende opmerkingen van bekenden ging ze zich verdiepen in de gewoonte van sommige medici en veel kwakzalvers om de schuld van lichamelijke ziekten bij de patiënt zelf te leggen. Vervolgens zette ze de tegenaanval in. In 1992 lanceerde Spaink de term orenmaffia.

In april 2006 werd bij haar een borst afgezet wegens een agressieve vorm van borstkanker. Over de diagnose en behandeling berichtte zij wederom openhartig in haar columns in Het Parool en het televisieprogramma NOVA. Ze beoogt met haar openhartigheid dat anderen (vrouwen, artsen, behandelcentra) kunnen leren van haar ervaringen. In september 2006 plaatste het tijdschrift Opzij een foto waarop Spaink met ontbloot bovenlijf en kaal hoofd te zien was.

Activisme en prijzen

DVG-voorzitter Van Langevelde huldigt Spaink als Vrijdenker van 2015.
Zie Zaak-Scientology tegen Karin Spaink voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Spaink raakte in 1995 verwikkeld in een rechtszaak die tegen haar werd aangespannen door Scientology, omdat ze het auteursrecht zou hebben geschonden door teksten van Scientology op haar website bij XS4ALL te publiceren. De rechter gaf Spaink echter steeds gelijk en ook de aangeklaagde providers werden vrijgepleit. Het leidde tot het Scientology-arrest, dat stelde dat de vrijheid van meningsuiting het auteursrecht opzij kan zetten. Pas in 2005 werd de zaak definitief in Spainks voordeel beslist.

In april 1994 hield ze de Opzij-lezing, over handicap en onafhankelijkheid; in december 1995 de Bob Angelo-lezing; in maart 1997 de Annie Romein-Verschoor-lezing over gender en transseksualiteit; in maart 2006 de Aletta Jacobs-lezing over feminisme en openbaarheid.

Spaink heeft zich ook ingezet voor de emancipatie van homoseksuelen, biseksuelen en transgenders, met name in haar woonplaats Amsterdam. Op 14 februari 2008 kreeg zij hiervoor het Roze Lieverdje, een prijs voor Amsterdammers die zich inzetten voor seksuele diversiteit en homo-emancipatie van de GroenLinks-Afdeling Amsterdam.[2]

Op 9 april 2009 werd bekend dat haar de Dr. J.P. van Praag-prijs van het Humanistisch Verbond was toegekend. De jury, onder leiding van Cox Habbema noemde Spaink 'een icoon van strijdbaarheid en levenslust'.

In 2015 werd Spaink uitgeroepen tot Vrijdenker van het Jaar door De Vrije Gedachte[3] en in 2018 sprak ze de jaarlijkse Mosse-lezing uit.

Boeken (selectie)

  • Pornografie, bekijk 't maar (essays) (1982) ISBN 90-6012-547-9
  • De Venus van Milo in de betonmolen 1986, SUA Amsterdam, ISBN 90-6222-137-8
  • Aan hartstocht geen gebrek. Handicap, erotiek en lichaamsbeleving (met foto's van Gon Buurman) (1991) ISBN 90-2167-001-1
  • Het strafbare lichaam. De orenmaffia, kwakdenken en het placebo-effect (1992) ISBN 90-6766-133-3
  • Stokken en stenen: Verhalen (1993) ISBN 90-6012-966-0
  • Vallende vrouw. Autobiografie van een lichaam (1994) ISBN 90-6012-897-4
  • M/V, doorhalen wat niet van toepassing is (1996) ISBN 90-3886-769-7
  • De dood in doordrukstrip (2001) ISBN 90-3887-064-7
  • Medische Geheimen (2005) ISBN 90-3886-959-2
  • Open en bloot. Borstkanker zonder opsmuk (2007) ISBN 978-90-2148-038-1
  • De benenwagen: het succesverhaal van de Canta (2012) ISBN 9038894929

Externe links

  • Officiële website/blog, inclusief klog (kanker blog)
  • Interview, met de confronterende foto
Bronnen, noten en/of referenties
  1. Marcel Wiegman, Karin Spaink stopt na dertig jaar met haar column in Het Parool - 'Boosheid heeft plaatsgemaakt voor bezorgdheid'. Het Parool, PS (5 maart 2022). Gearchiveerd op 10 maart 2022. Geraadpleegd op 19 maart 2022.
  2. Archief 2008 - Winnaar 2008: Karin Spaink. Roze Lieverdje. Gearchiveerd op 7 mei 2021. Geraadpleegd op 17 maart 2022.
  3. Fabian van Langevelde, Anton Constandse Lezing. De Vrije Gedachte (26 september 2015). Gearchiveerd op 17 november 2015.
Bibliografische informatie