Guus Kuijer

Kuijer (2012)

Algemene informatie

Geboren

1 augustus 1942

Geboorteplaats

Amsterdam^[1]^[2]

Land

Nederland

Werk

Jaren actief

1973-heden

Genre

Jeugdliteratuur

Dbnl-profiel

(en) IMDb-profiel

Portaal

Literatuur

Guus Kuijer (Amsterdam, 1 augustus 1942) is een Nederlandse auteur. In 2020 kreeg Kuijer voor zijn complete oeuvre de prestigieuze Constantijn Huygens-prijs.

Levensloop

Nadat Kuijer een keer was blijven zitten op een basisschool, en een keer op het lyceum, werd hij naar een internaat in Zutphen gestuurd. Dit was voor hem de ergste tijd van zijn leven. Na het internaat volgde hij in Doetinchem een opleiding tot onderwijzer. Van 1967 tot 1973 was Kuijer onderwijzer in Didam.

Vanaf 1973 richtte Kuijer zich helemaal op het schrijven van boeken. In eerste instantie schreef hij boeken voor volwassenen. Hij debuteerde in 1971 met Rose, met vrome wimpers. In 1975 verscheen zijn eerste kinderboek: Met de poppen gooien. Hij schreef dit boek voor Madelief, een dochtertje van vrienden. De hoofdpersoon uit het boek is naar haar vernoemd. Het boek werd meteen een succes en leverde hem zijn eerste Gouden Griffel op. In totaal heeft Guus Kuijer vijf Madelief-boeken geschreven. In 2001 schreef Guus Kuijer het kinderboekenweekgeschenk, Ik ben Polleke hoor!.

Kuijers boeken slaan evenals die van Annie M.G. Schmidt een nieuwe richting in. Ze zijn minder 'braaf' dan de kinderliteratuur die tot dan toe verscheen. Kuijer schuwde een aantal zaken niet, die tot dan toe in de kinderliteratuur als taboe werden beschouwd, zoals brutaliteit tegenover volwassenen, verkapte verwijzingen naar tienerzwangerschap en seksualiteit, orwelliaanse uitdrukkingen en verwijzingen naar foltering, en rokende kinderen. Om deze redenen waren uitgevers er aanvankelijk huiverig voor om zijn vertaalde werk uit te geven.

De Madelief-serie werd begin jaren negentig bewerkt tot een televisieserie en later ook tot een speelfilm, Madelief, krassen in het tafelblad, door Ineke Houtman.

Kuijer won tweemaal de Duitse Jeugdliteratuurprijs: in 1982 voor Krassen in het tafelblad en in 2002 voor het eerste boek over Polleke, Voor altijd samen, amen.^[3] In 2012 werd hem, als eerste Nederlander, de Astrid Lindgren Memorial Award (ALMA) toegekend.

In datzelfde jaar verscheen ook het eerste deel van De Bijbel voor ongelovigen. In deze reeks vertelt Kuijer de verhalen uit de Bijbel op geheel eigen wijze na, omdat ze tot 'de oerverhalen van de mensheid' behoren. Hij hoopt hiermee zijn fascinatie voor deze verhalen over te brengen op mensen die de Bijbel als literatuur willen lezen. In 2015 verscheen het vierde deel en tot dan toe waren er in totaal ruim 45.000 exemplaren van verkocht.

Bibliografie

1971 – Rose, met vrome wimpers
1973 – Het dochtertje van de wasvrouw
1975 – De man met de hamer
1975 – Een gat in de grens
1975 – Met de poppen gooien, met illustraties van Mance Post (Madelief-serie) (Gouden Griffel)
1976 – Drie verschrikkelijke dagen
1976 – Grote mensen, daar kan je beter soep van koken, met illustraties van Mance Post (Madelief-serie) (Zilveren Griffel)
1977 – Pappa is een hond
1977 – Op je kop in de prullenbak, met illustraties van Mance Post (Madelief-serie)
1978 – Krassen in het tafelblad, met illustraties van Mance Post (Madelief-serie) (Gouden Griffel en Duitse Jeugdliteratuurprijs)
1978 – Hoe Mieke Mom haar maffe moeder vindt
1979 – Ik woonde in een leunstoel, een autobiografie in illustraties van Mance Post met tekst van Guus Kuijer, (Querido) ISBN 90-214-7845-5. Digitale versie.
1979 – Een hoofd vol macaroni, met illustraties van Mance Post (Madelief-serie)
1980 – Wimpers, herziene druk van Rose, met vrome wimpers
1980 – Het geminachte kind (met een aantal teksten die eerder waren gepubliceerd in Hollands Maandblad en Maatstaf.
1980 – De tranen knallen uit mijn kop
1983 – Crisis en kaalhoofdigheid
1983 – Het grote boek van Madelief
1983 – Eend voor eend
1984 – De zwarte stenen
1985 – Het land van de neushoornvogel
1986 – De jonge prinsen
1987 – Tin Toeval en de kunst van het verdwalen
1987 – Tin Toeval en het geheim van Tweebeens-eiland
1988 – Izebel van Tyrus
1989 – Tin Toeval en de kunst van Madelief, met illustraties van Jan Jutte en Mance Post (jubileumboek)^[4]
1989 – De redder van Afrika (Over Jacobus Capitein)

1990 – Olle
1992 – Het vogeltje van Amsterdam
1993 – Tin Toeval in de onderwereld
1996 – De grote Tin Toeval
1996 – De verhalen van Jonathan
1999 – Voor altijd samen, amen (Duitse Jeugdliteratuurprijs)
2000 – Het is fijn om er te zijn
2000 – Het geluk komt als de donder
2000 – Reukorgel
2001 – Met de wind mee naar zee
2001 – Ik ben Polleke hoor!, Kinderboekenweekgeschenk 2001
2003 – Polleke
2004 – Het boek van alle dingen, met illustraties van Peter-Paul Rauwerda (Gouden griffel in 2005)
2006 – Hoe een klein rotgodje God vermoordde
2006 – Florian Knol, met illustraties van Peter-Paul Rauwerda
2007 – Het doden van een mens
2008 – Waarom kinderen wel cowboytje, maar nooit jezusje of mohammedje spelen
2009 – Hoe word ik gelukkig? Een zelfhulpboek
2011 – Draaikonten en haatblaffers
2012 – De Bijbel voor ongelovigen. Het Begin - Genesis
2013 – De Bijbel voor ongelovigen / 2. De Uittocht en de Intocht - Exodus, Jozua, Rechters
2014 – De Bijbel voor ongelovigen / 3. Saul, David, Samuel en Ruth
2015 – De Bijbel voor ongelovigen / 4. Koning David en de splitsing van het rijk
2016 - De Bijbel voor ongelovigen / 5. De twee koninkrijken, Job en de profeten
2017 - De Bijbel voor ongelovigen / 6. Judit, Daniël, Suzanna en Ester
2018 - De Bijbel voor ongelovigen (compleet)

Onderscheidingen

1976 – Gouden Griffel voor Met de poppen gooien
1977 – Zilveren Griffel voor Grote mensen, daar kun je beter soep van koken
1979 – Staatsprijs voor kinder- en jeugdliteratuur
1979 – Gouden Griffel voor Krassen in het tafelblad
1982 – Duitse Jeugdliteratuurprijs voor Krassen in het tafelblad
1984 – Zilveren Griffel voor Eend voor eend
1988 – Zilveren Griffel voor Tin Toeval en de kunst van het verdwalen / Tin Toeval en het geheim van tweebeenseiland
2000 – Gouden Griffel voor Voor altijd samen, amen
2000 – Jonge Gouden Uil voor Voor altijd samen, amen
2002 – Zilveren Griffel voor Met de wind mee naar de zee
2002 – Duitse Jeugdliteratuurprijs voor Voor altijd samen, amen
2003 – Woutertje Pieterseprijs voor Ik ben Polleke hoor!
2005 – Gouden Griffel voor Het boek van alle dingen
2005 – Gouden Uil (jeugdliteratuurprijs) voor Het boek van alle dingen
2007 – E. du Perronprijs voor Hoe een klein rotgodje god vermoordde (2006) en Het doden van een mens (2007)
2007 – Zilveren Griffel voor Het boek van alle dingen
2012 – Astrid Lindgren Memorial Award (ALMA)
2020 - Constantijn Huygens-prijs

Trivia

In 2021 was Kuijer lijstduwer voor de Partij voor de Dieren. Voor de Tweede Kamerverkiezingen van 2021 stond hij op plek 46.

Externe links

Guus Kuijer op SchrijversInfo
Profiel bij de Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse Letteren (dbnl)
Guus Kuijer op de website van uitgeverij Athenaeum

Bronnen, noten en/of referenties

↑ Gemeinsame Normdatei; geraadpleegd op: 20 december 2014.
↑ https://web.archive.org/web/20171006140512/http://jeugdliteratuur.org/auteurs/guus-kuijer.
↑ Website Deutsche Jugendliteraturpreis, djlp.jugendliteratur.org.
↑ Roby Bellemans (1997). Illustreren van kinderboeken als vak. NBLC, pp. 87. ISBN 90-5483-112-X.