In seguito optò per il titolo di Santa Prisca, e poi ancora per quelli di Santa Anastasia, San Clemente, San Pietro in Vincoli ed infine per quello di Santa Maria in Trastevere.
Durante il suo periodo di cardinalato Stanislao Osio partecipò al conclave del 1572 che elesse papa Gregorio XIII, ma mancò al precedente del 1565-1566, che aveva eletto papa Pio V.
Opere
(LA) Stanislao Osio, Stanislai Hosii ... Opera omnia ... nunc novissime ab ipso auctore ... recognita ... cura ... Henrici Dunghaei ... edita ..., Anversa, in aedibus Viduae et Haeredum Joannis Stelsii, 1571. URL consultato il 13 ottobre 2019.
(LA) Stanislao Osio, Stanislai Hosii ... Opera omnia in duos divisa tomos, quorum primus ab ... auctore ... auctus et recognitus ... secundus autem totus novus, nuncque primum typis excusus ..., Colonia, Maternus Cholinus, 1584. URL consultato il 13 ottobre 2019.
Stanislao Rescio, D. Stanislai Hosii S.R.E. cardinalis maioris. poeniten. & episcopi Varmiensis vita, Roma 1587, ripubblicata in Acta historica res gestas Poloniae illustrantia, IV, Cracovia 1879;
Anton Eichhorn, Der ermländische Bischof und Cardinal Stanislaus Hosius, Magonza 1854-55;
Franz Hipler, Die Biographen des Stanislaus Hosius, Braunsberg 1879;
Joseph Lortz, Kardinal Stanislaus Hosius, ivi 1931;
Stanislaus Frankl, Doctrina Hosii de notis Ecclesiae, Roma 1934.
Altri progetti
Altri progetti
Wikimedia Commons
Wikimedia Commons contiene immagini o altri file su Stanislao Osio