Maison Ashina

Page d’aide sur l’homonymie

Pour les articles homonymes, voir Asen.

Les Ashina (du chinois : 阿史那 ; pinyin : Āshǐnà ; Wade : A-shih-na, vieux chinois : (Guangyun) [ʔɑʃi̯ə˥nɑ˩]) ou Asena, Asen, Açina ou Aşina, est une maison aristocratique qui fut notamment à la tête du khanat Göktürk (env. 550 à env. 740) à partir du règne de Bumin Kağan, son fondateur.

Maison Ashina
Données clés
Pays

Drapeau de la Mongolie Mongolie (origine)
Khaganat Göktürk
Khaganat turc occidental
Khaganat turc oriental
Khaganat Khazars

Khanat Qarluq
Lignée Xiongnu
Titres Khagan
Fondation Ashina
Dépositions

745
1016
Kulun Beg

Georgius Tzul
Branches

Boulanides
Maison Qarluq

Qarakhanides

modifier Consultez la documentation du modèle

Histoire

Des sources chinoises primaires attribuent différentes origines aux Ashina. Les Ashina ont été attestées pour la première fois en 439, comme le rapporte le Livre des Sui : le 18e jour du 10e mois, le dirigeant Tuoba, l'empereur Taiwu du nord de Wei, renversa Juqu Mujian du nord de Liang dans l'est du Gansu[1],[2]. 500 familles Ashina ont fui vers le nord-ouest vers le Rouran Khaganat près de Gaochang[3]. Selon le Livre de Zhou, l'Histoire des Dynasties du Nord et le Nouveau Livre des Tang, le clan Ashina était une composante de l'empire Xiongnu. mais cela est contesté. Les Göktürks étaient également postulés comme étant originaires d'un obscur État Suo (索國), au nord du Xiongnu. Selon le Livre de Sui et le Tongdian, ils étaient des « barbares mixtes » (雜胡 ; záhú) de Pingliang[4].

Selon certains chercheurs (Duan, Xue, Tang et Lung), les Ashina descendraient de la confédération Tiele, également associée aux Xiongnu. Comme les Göktürks, les Tiele étaient probablement l'un des nombreux peuples turcs nomades de la steppe.

Cependant, Lee et Kuang (2017) affirment que les histoires chinoises ne décrivent pas les Göktürks dirigés par Ashina comme descendant des Dingling ou appartenant à la confédération Tiele[5].

Drapeau du khanat Göktürk

Les forgerons Ashina ont intégré des techniques métallurgiques chinoises ou d'Asie centrale, qu'ils apportent dans l'AltaÏ. Leur supériorité technique leur permet finalement de l'emporter sur les Ruanruan.

Généalogie

  • Ashina Shad, (v.450 - ?);
    • Ashina Tuwu, (v.470 - 543), Khan des Göktürk;
      • Bumin Khagan, (v.490 - 552), Khagan en 551;
        • Issik Qaghan, (v.510 - 553), Khagan en 552;
          • Ishbara Qaghan, (v.540 - 587), Khagan en 581;
            • Tulan Qaghan, (v.560 - 599), Khagan en 589;
            • Yami Qaghan, (v.561 - 609), Khagan en 603;
              • Shibi Khan, (v.580 - 619), Khagan en 609;
                • Ashina Shibobi, (602 - 632), Khagan de 620 à 630;
                  • Ashina Heluohu;
                • Ashina Jiesheshuai, (v.605 - 19/5/639), Shad;
              • Ashina Xichun, (v.582 - 621), Khagan en 619;
                • Ashina Momo (607 - 649), Yushe shad;
                  • Ashina Wushi (v.630 - 683);
                    • Ashina Dachen (v.650 - ?)
                    • Ashina Yanchen (v.652 - ?))
                    • Ashina Dichen (v.654 - ?)
                    • Ashina Mingchen (v.656 - ?)
                    • Ashina Jianchen (v.658 - ?)
                • Ashina She'er (609-655), To Shad;
                  • Ashina Daozhen (v.630/5 - ?) général dans l'armée Tang;
                • Shi Danai (v.605 - 638), général dans l'armée Tang;
                  • Shi Renbiao, (v.625 - ?);
                  • Shi Renji, (v.630 - ?);
              • Illig Qaghan, (v.584 - 634), Khagan de 620 à 630;
                • Ashina Dieluozhi, (v.605 - ap.630);
                • Yutuk Shad, (v.606 - 653), Khagan en 634;
                  • Zhenzhu Yabgu, (v.630 - 3/659), usurpateur en 653;
                • Ashina Poluomen, (610 - 651);
                • Ashina Tegin, (v.612 - ?), yagbu;
                • Etmish Beg, (v.615 - ?);
                  • Elterich, (v.660 - 691), Khagan en 682;
                  • Kapaghan, (664 - 22/7/716), Khagan en 692;
                    • Inel Qaghan, (v.684 - 716), Khagan en 716;
                    • Tonga Tegin (v.685 - 713)
                    • Mo Tegin (v.686 - ?)
                    • Bilge Tegin (v.688 - ?)
                    • Ashina Yangwozhi (v.690 - 715)
                    • Kuchluk Bilge Khatun (698-723), épouse de Ashide Hulu;
                    • (Ne), épouse de Gao Wenjian;
                  • Ashina Duoxifu, (v.665 - 716), Yabgu en 687;
                    • Bilgä Išbara Tamγan Tarqan
                    • Išbara Tamγan Čor
                    • Pan Kol Tegin;
                      • Özmiş Khagan, (v.705 - 6/1/744), Khagan en 742;
                      • Kulun Beg, (v.710 - 745), Khagan en 744;
                    • Uti Beg
              • Yento Shad, (v.586 - ?), Shad;
              • Chiji Shad, (v.588 - ?), Shad;
              • Börü Shad, (v.590 - ?), Shad;
            • Kuhezhen Tegin, (v.563 - ap.585), ambassadeur en Chine en 585;
            • Rudan Tegin, (v.565 - ap.593), ambassadeur en Chine en 593;
          • Bagha Qaghan, (v.545 - 588), Khagan en 587;
        • Mugan, (v.515 - 573), Khagan en 553;
          • Ashina Khatun, (551 - 23/4/582), épouse de l'empereur Wu Zhou;
          • Apa Qaghan, (v.555 - 587),
        • Taspar Qaghan, (v.520 - 581), Khagan en 572;
      • Istämi, (v.500 - 576), Yabgu;
        • Tardu Khagan, (v.530 - 603), Yabgu de v.575 à 599, Khagan en 599;
          • Yangsu Tegin, (v.550 - 589?);
            • Niri Qaghan, (v.570 - 599), Khagan en 587;
            • Sheguy, (v.572 - 619), Khagan en 611;
            • Bagha Shad, (v.574 - ap.626);
            • Tong Yabghu Qaghan, (v.576 - 628), Khagan en 618;
              • Sy Yabghu Khagan, (v.595 - 633), Khagan en 631;
              • Tardush Shad, (v.600 - 630), yabgu;
                • Ishbara Tegin, (v.620 - ?);
          • Külüg Sibir, (v.570 - 630), Khagan en 628;
        • Tamgan, (v.535 - v.585), Shad;

Références

  1. Wei Zheng et al., Livre des Sui, Vol. 84.
  2. Sima Guang, Zizhi Tongjian, Vol. 123.
  3. Christian David (1998), Histoire de la Russie, de l'Asie Central et de la Mongolie. Page 249
  4. 杜佑, 《通典》, 北京: 中華書局出版, (Du You, Tongdian, Vol.197), 辺防13 北狄4 突厥上, 1988, (ISBN 7-101-00258-7), p. 5401.
  5. « Analyse comparative de l'Histoire des sources historique Chinoise au regard des peuples Turcs. », sur www.semanticscholar.org (consulté le )

Voir aussi

Article connexe

  • icône décorative Portail de l’Asie
  • icône décorative Portail de l’histoire
  • icône décorative Portail de la monarchie
  • icône décorative Portail de la Turquie