Julie de Graag
| Julie de Graag | |
|---|---|
  Irudi gehiago | |
| Bizitza | |
| Jaiotza | Gorinchem eta Gorinchem (en)  , 1877ko uztailaren 18a |
| Herrialdea |  Herbehereetako Erresuma |
| Heriotza | Haga, 1924ko otsailaren 2a (46 urte) |
| Heriotza modua | suizidioa |
| Familia | |
| Anai-arrebak | ikusi
|
| Jarduerak | |
| Jarduerak | margolaria |
| Lantokia(k) | Haga eta Laren |
  | |
Anna-Julia «Julie» de Graag (Gorinchem, Herbehereak, 1877ko uztailaren 18a – Haga, 1924ko otsailaren 1a), akuarelista, grabatzailea, diseinatzailea eta margolaria izan zen.[1]
Biografia
Gorinchemen jaioa, sei umeko familia baten laugarren alaba zen Julie de Graag. Hiru urte zituela, Johannes de Graag (1839-1916), kontuen eta ondarearen ikuskatzailea, eta Karoline Stephana Couwenberg (1850-1935) ' Hertogenbosch'-era aldatu ziren.[2]
Haurra zenean, osasun ahula zuela eta arreta berezia jarri zioten. Amak, talentuzko margolari zaletua izanik, eskulanarekiko eta marrazkiarekiko grina transmititu zion.
1890eko hamarkadan, gurasoak Hagara joan ziren bizitzera seme-alabekin.
Julie de Graag berehala sartu zen Hagako Arte Ederren Errege Akademian, emakumez soilik osatutako eskola batean. Bere irakasleen artean, Johannes Josephus Aarts eta Henk Bremmer arte-kritikaria nabarmendu ziren, eta harekin perspektiba ikasi zuen.[1][2] Geroago, artista independente gisa finkatu zen, eta hainbat trebetasun garatu zituen zurezko grabatuan, bordatuan eta pinturan.[2]
1904an Larenera joan zen, Herbeheretako iparraldera. Joseph Mendes da Costa eskultorearen eta haren emaztearen lagun egin zen, baita Bart van der Leck margolariaren lagun ere. Elkarrekin aritu ziren forma estilizatuagoak garatzen.[2]
1908ko urtarrilaren 1ean, sute batek bere lantegia zegoen lursaila erre zuen. Bere lan gehienak suak suntsitu zituen.[2]
Bere jarduera artistikoarekin batera, marrazkia irakasten zuen Utrechteko neskentzako eskola batean.[2]
Heriotza
Julie de Graagek bere buruaz beste egin zuen 1924an, 46 urte zituela.
Lanak
Julie de Graagek lore-gaiak, animalien azterketak, erretratuak eta herrien ikuspegiak lantzen zituen. Bere lana Art Nouveau estilokoa da, soila eta fina.[2] Xilografian, maisutasunez erabiltzen zuen bukaerako zatia, muturrean luzetarako zura baino gogorragoa baitzen lantzeko, baina presio askoz finagoak sortzen ditu.
Bere lanak Utrechteko[3] Centraal Museum-en, Kröller-Müller Museoan, Arnhemeko Arte Modernoaren Museoan, Boijmans Van Beuningen Museoan[4], Amsterdameko Rijksmuseum-en, Teyler Museoan[5] eta Drentheko Eskualdeko Museoan aurki daitezke.[6]
-
Hildako txoria (xilografia, 1917) -
Katua (koloretako xilografia, 1918) -
Kaputxina (koloretako xilografia, 1919) -
Bi hontz (zurez grabatua, 1921)
Erreferentziak
- ↑ a b «Ontdek graficus, schilder, aquarellist Julie de Graag» rkd.nl..
- ↑ a b c d e f g h «Graag» resources.huygens.knaw.nl (Digitaal Vrouwenlexicon van Nederland) 2019-09-17..
- ↑ «Julie de Graag» Centraal Museum d'Utrecht..
- ↑ «Julie de Graag» musée Boijmans Van Beuningen..
- ↑ «Julie de Graag» musée Teyler..
- ↑ «Julie de Graag» musée régional de Drenthe..
Bibliografia
- C. De Lorm, «Houtsneden van Anna Julia de Graag», De vrouw en haar huis, 14 (juillet 1919), 70-73. or.
- K J. Mienis, «De Gezusters M.J. en A.J. de Graag: een schelpen verzamelaarster en een kunstenares», Adaptentieblad NMV, vol. 323, 1. zk., 2001, 107.-108. or.
- Delia Gaze, Dictionary of Women Artists, 1. liburukia: «Introductory surveys: Artists, A-I», Londres/Chicago: Fitzroy Dearborn Publishers, 1997, 435-437 or.
- Marjan Groot, Vrouwen in de vormgeving in Nederland 1880-1940, Rotterdam: Uitgeverij 010, 2007.
Kanpo estekak
| Autoritate kontrola |
|---|
Datuak: Q16070395
Multimedia: Julie de Graag / Q16070395
